- Blog
- /
Na studia psychologiczne poszłam już z wybranem tematem na pracę magisterską. Postanowiłam pójść za głosem serca. Był zbyt głośny i nie dało rady już go ściszyć. Teraz wiem, że intuicja dobrze mną
pokierowała. Po latach w moim gabinecie od jednej młodej Kobiety usłyszałam, że dwa lata szukała
odpowiednią psycholog, która będzie potrafiła zrozumieć jej wewnętrzny głos, który szukał pomocy w
uzdrowieniu relacji z mamą. Były dość widczoczne szumy w tej ważnej komunikacji. Wspominając tę
mamę z córką widzę je bardzo dobrze. Po roku wróciła do mnie córka i powiedziała, że relacja pięknie się rozwija i ma w mamie duże oparcie. Jej życie się zmieniło na lepsze i mogła dzięki temu przekierować
energię na siebie i swoje relacje z otaczającym ją światem.
Wiedziałam, że chcę napisać pracę zwiazaną z mamą i córką. Chciałam bliżej poznać psychikę Kobiet.
Dziś dzielę się swoją wartością pomagając odnowić, uzdrowić relacje rodzinne.
Wiem, jak RODZINA jest ważna dla człowieczego obecnego i dalszego życia. Rodzina jest
najważniejsza i warto zdobywać wiedzą, szukać rozwiązań dla niej lub w innych przypadkach odejść dla
własnego dobra. Interesowało mnie czy relacja między matką, a córką wpływa na relacje romantyczne córki.
Niniejszą praca dotyczy relacji córka – matka, w oparciu o teorię przywiązania Bowlby’ego i Mary
Ainsworth. W części teoretycznej przedstawiłam w jaki sposób relacje rodzinne matki z dzieckiem w
okresie niemowlęcym kształtują osobowość dorosłej kobiety i wpływają na jej relacje z przyszłym
partnerem. W tym celu najpierw przedstawiłam znaczenie wczesnych relacji dziecka z matką i wskazano
jakie ma to odzwierciedlenie na budowanie tożsamości i przystosowanie społeczne w dorosłym życiu.
Następnie przedstawiłam trzy style przywiązania: bezpieczny, unikowy, lękowy i wskazano jaki jest
dominujący styl przywiązania do partnera badanych kobiet?
Założyłam, że styl przywiązania pomiędzy dzieckiem, a rodzicem jest istotny na jego rozwój osobowości
i budowanie własnej tożsamości, co w dalszej kolejności wpływa na obraz samego siebie. Zachodzi
istotny związek pomiędzy pozytywnym spostrzeganiem siebie, a relacją partnerską i stylem przywiązania.
Z przeprowadzonych badań okazało się, że badane aprobują siebie, mają konkretną wiedzę o sobie,
nacechowane pewnością siebie, nastawione na przezwyciężanie oporów poprzez wprowadzania zmian.
Matki są przedstawione przez badane jako osoby zależne, spokojne, dostosowujące się, uległe.
