- Blog
- /
Do napisania tego artykułu zainspirowała mnie – otrzymana dwa tygodnie temu na adres skrzynki mailowej – wiadomość informująca o ruszeniu procesu drugiego naboru na studia w Akademii Nauk Stosowanych w Koninie. Konin to moje rodzinne miasto, a w Akademii Nauk Stosowanych studiowałem na kierunku Praca Socjalna z Resocjalizacją. Dodatkowo do napisania tego artykułu zachęciła mnie i zmotywowała Katarzyna.
A właśnie o resocjalizacji będzie ten artykuł. W informatorze na studia ANS w Koninie można przeczytać, że na tej uczelni studiować wymieniony wyżej kierunek można studiować zarówno stacjonarnie, jak i niestacjonarnie. Piszę w tym wypadku o studiach licencjackich. Ja sam na tym kierunku i na tej uczelni ukończyłem licencjat.
Akurat Akademia Nauk Stosowanych w Koninie – w swojej ofercie studiów licencjackich stacjonarnych i niestacjonarnych – ma następujące specjalności:
– resocjalizacja z profilaktyką społeczną i elementami kryminologii
– resocjalizacja z readaptacją społeczną
Ten drugi kierunek jest w ofercie Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Koninie (bo taką nazwę nosiła uczelnia przed przemianowaniem na Akademię Nauk Stosowanych) nowością. Sam się teraz zastanawiam, czy bym tej specjalności nie wybrał, gdybym w odpowiednim czasie miał taką możliwość…
Podana w informatorze definicja resocjalizacji jest rozumiana jako odmiana procesu wychowawczego, która prowadzi do określonych zmian osobowości człowieka nieprzystosowanego do życia społecznego, dzięki czemu czyni go ponownie jednostką uspołecznioną. Poza tym Akademia Nauk Stosowanych w swoim informatorze dodaje, że studia na wyżej wymienionym kierunku przygotowują do wypełniania zadań zarówno wychowawczych, jak również terapeutycznych, profilaktycznych oraz działań prewencyjnych i czynności probacyjnych wobec tych, którzy tej resocjalizacji potrzebują.
Jeżeli chodzi o perspektywy zatrudnienia, to mam wrażenie, że każda uczelnia (nie tylko dawna PWSZ, obecnie ANS) pisze na ten temat dokładnie albo niemal dokładnie to samo. A skoro piszą dokładnie albo niemal dokładnie to samo, to w takim razie coś w tym musi być. A perspektywy te mają być w tym kraju następujące:
– można zostać pracownikiem instytucji profilaktycznych, które zajmują się prewencją, wychowaniem i korekcją zachowań, które nie tylko są uznawane powszechnie za patologiczne, ale po prostu są patologiczne
– można być członkiem kuratorskich zespołów sądowych
– można pracować w zakładach karnych i poprawczych
– można podjąć zatrudnienie w domach dziecka
– zatrudnienie znaleźć można także w świetlicach środowiskowych oraz świetlicach socjoterapeutycznych
– ukończenie tej specjalności na kierunku resocjalizacja umożliwia również bycie doradcą w służbach mundurowych, który wspiera działania prewencyjne
Dobrze, to tyle o tym, co oferuje Akademia Nauk Stosowanych i co po skorzystaniu z tej oferty można robić. Nie jest to jednak artykuł promocyjny, który ma stricte przedstawiać ofertę uczelni. Jest to tylko przykład.
Tak naprawdę celem resocjalizacji jest jednocześnie spowodowanie, iż jednostka rezygnuje z przyswojonych do tej pory reguł, które stają w sprzeczności z systemem aksjonormatywnym danej zbiorowości. W każdym społeczeństwie istnieją bowiem odpowiednie instytucje, dzięki którym odbywać się może resocjalizacja.
Resocjalizacja ma więc po prostu przywracać do normy społecznej. Chodzi o przystosowanie jednostek do życia w danej społeczności. Uprawnione wydaje się więc nazywanie procesu resocjalizacji „odzyskiwaniem wspólnego Świata”.
Resocjalizacji można poddawać zarówno młodzież, jak również osoby dorosłe. Szczególnie jednak podlegać jej mają osoby, które dokonały różnego rodzaju przestępstw. Warto pamiętać o tym, że ośrodki resocjalizacji dla dzieci i młodzieży, a także osób dorosłych są bezpłatne.
Na koniec tego artykułu pozwolę sobie na nieco luźniejszy wątek kulturalno-filmowy. Jest to dialog urzędnika zakładu karnego z wieloletnim skazanym. Fikcyjny, ale dosyć interesujący…
Film: Skazani na Shawshank
„Urzędnik: Czy czujesz się zresocjalizowany?
Red: Zresocjalizowany? Niech pomyślę… Nie mam zielonego pojęcia, co to może oznaczać.
Urzędnik: To, czy jesteś gotowy by dołączyć do społeczeństwa…
Red: Wiem, co ty uważasz, że to znaczy, synku. Dla mnie to tylko wymyślony wyraz.
Słowo polityków, po to… żeby tacy młodzieńcy jak ty mogli nosić garnitur i krawacik i żeby mieli dobrą robotę.
Co naprawdę chcesz wiedzieć? Czy żałuję tego co zrobiłem?
Urzędnik: A żałujesz?
Red: Nie ma dnia, żebym nie żałował. Nie dlatego, że tu jestem ani dlatego, że ty myślisz, że powinienem. Wspominam dawne czasy, kiedy byłem… młodym… głupim dzieciakiem, który popełnił straszną zbrodnię. Chcę z nim porozmawiać. Chcę spróbować wbić mu do łba trochę rozumu. Powiedzieć, jak się sprawy mają. Ale nie mogę. Ten dzieciak dawno przepadł… i został tylko stary człowiek. Muszę z tym żyć.
Zresocjalizowany? To znaczy tyle co gówno. Więc podstempluj ten swój papierek synu i przestań marnować mój czas. Bo prawdę powiedziawszy… nic mnie to nie obchodzi.”
Tytuł oryginalny: Shawshank Redemption
Reżyseria: Frank Darabont
Scenariusz: Frank Darabont, Stephen King
Produkcja: USA
Gatunek: Film obyczajowy
Rok produkcji: 1994
Czas trwania: 142 minuty
Obsada: Tim Robbins, Morgan Freeman, Bob Gunton, William Sadler, Clancy Brown i inni
